لولیتا
لولیتا (Lolita)
رمانی از ولادیمیر ناباکوف، منتشر شده به زبان انگلیسی در ۱۹۵۸. هامبرتِ ۴۰ساله که آتش عشق به آنابل، دخترکی که در ساحل جنوبی فرانسه شنا می‌کرده و در چهارده‌سالگی براثر تیفوس درگذشته است، را در سینه دارد و از زنش، والچکا، نیز به‌همین سبب جدا شده است، به دختر نوبالغ صاحب‌خانه‌اش، بانو هِیز، به‌نام لولیتا، دل می‌بازد. هامبرت که اهریمن درونش زنده شده است، به‌خاطر لولیتا به ناگزیر با مادرش ازدواج می‌کند. اما بانو هِیز پس از خواندن دفترچۀ خاطرات هامبرت، براثر خشم و ناراحتی با اتومبیلی تصادف می‌کند و می‌میرد. هامبرت نیز خداخواسته خود را قیم لولیتا می‌کند و به چشم‌چرانی و پرستش تن او می‌پردازد. نقشِ حامی پدرگونه و عاشقِ فرمانبردار و حسود زندگی هامبرت را به دوزخ تبدیل می‌کند. لولیتایِ لوند و شیطان نیز بدون میل جنسی واقعی و هرگونه شفقت نسبت به هامبرت، به سراغ مرد دیگری می‌رود. هامبرت سرانجام در نقش مجری عدالت ظاهر می‌شود و کوئیلتی، فاسق لولیتا، را به ضرب گلوله می‌کُشد. ناباکوف با سبک نگارشی بین لودگی و طنز (برای دوری از سبک رمان‌های عشقی و رعایت عفت قلم)، با استادی تمام دوزخ درون انسان را نمایش داده است. اگرچه خواننده پاکی و صداقت را در این عشق گناه‌آلود می‌بیند که هامبرت را، حتی از نظر اخلاقی، دلپذیرتر و پاک‌تر از کوئیلتی جلوه می‌دهد. لولیتا هم در امریکا و هم در اروپا غوغای بسیار برانگیخت. به اقتباس از این رمان فیلم سینمایی نیز ساخته شده است.