لودویگ، کارل (۱۸۱۶ـ۱۸۹۵)

لودْویگ، کارل (۱۸۱۶ـ۱۸۹۵)(Ludwig, Carl)

لودْويگ، کارل

فیزیولوژیست آلمانی. روش‌های نموداری را برای ثبت رخدادهای درونی بدن ابداع کرد. نشان داد که گردش خون ماهیتی صرفاً مکانیکی دارد و نیروهای حیاتی پنهان در آن دخالتی ندارند. در ۱۸۴۷، کیموگراف را اختراع کرد. این وسیله استوانۀ دوّاری بود که یک قلم نمودار ممتدی از فشار خون و دمای بدن را روی آن رسم می‌کرد. این وسیله نمونۀ اولیه‌ای از دستگاه‌های پایش امروزی بود. لودویگ در ویتزنهاوزن، واقع در هسه، زاده شد. در ماربورگ، ارلانگن، و دانشکدۀ جراحی بامبرگ، درس خواند. از ۱۸۴۱ تا ۱۸۴۹، استاد دانشگاه ماربورگ بود و پس از آن در زوریخ و آکادمی پزشکی ارتش اتریش عهده‌دار سِمت‌هایی بود. از ۱۸۶۵، در لایپزیگ استاد بود. روشی برای اندازه‌گیری مقدار نیتروژن ادرار، به‌منظور تعیین سرعت سوخت‌و‌ساز پروتئین‌ها در بدن انسان، ابداع کرد. در ۱۸۵۹، تلمبۀ جیوه‌ای گازهای خونی را توصیف کرد که با آن می‌‌شد گازهای موجود در حجم معینی از خون را استخراج کرد. همچنین، استرومور را ابداع کرد که با آن میزان جریان خون در سیاهرگ‌ها را اندازه‌گیری می‌کرد. نخستین کتاب مرجع فیزیولوژی، با نام درس‌نامۀ فیزیولوژی (۱۸۵۲ـ۱۸۵۶)، از آثار اوست.

 

---