لوت

لوت

لوت (lute)

هریک از اعضای خانوادۀ سازهای زهی زخمه‌ای متعلق‌به قرن‌های ۱۴ تا ۱۸، شامل ماندوره، تئوربو، و کیتارونه. لوت‌ها گلابی‌شکلند و تا هفت رشته سیم (تکی یا دوتایی) دارند که با انگشت زخمه می‌خورند. موسیقی مخصوص لوت با نت‌نویسی خاصی نوشته می‌شود که تابلاتور نام دارد و سیم‌های آن هم‌زمان نواخته می‌شوند، نه مثل گیتار به‌صورت آرپژ. از‌جمله لوت‌نوازان امروزین عبارت‌اند از جولیَن بریم و آنتونی رولی. لوت‌ها از نسل سازهای شرقی اولیه‌اند. در غرب، از اعضای خانوادۀ لوت به‌صورت سازهای تک‌نوازی و نیز همراهی آواز استفاده می‌شوند، و اغلب آن‌ها را در کنار سازهای کلاویه‌دار، یا به‌جای آن‌ها، در هم‌نوازی‌های بزرگ و اپرا به‌کار می‌برند. نت‌نویسی موسیقی لوت، تابلاتور، حاملی است که به‌جای پنج خط معمول از شش خط تشکیل شده است و بیشتر حروف الفبایی دارد تا نت. از میان سیزده یا چهارده سیم یک لوت، شش‌تای آن‌ها را مثل گیتار با انگشتان می‌توان نگه‌داشت، در حالی‌که بقیۀ نت‌ها باس‌اند و با شست نواخته می‌شوند. شش خط حامل نشان‌دهندۀ همین شش سیم است. حروف الفبایی نشان می‌دهند، کدام پرده را باید روی سیم نگه داشت. نت‌های باس با حروف و اعداد نشان داده می‌شوند، و خط‌های منحنی بالای حامل برای نشان‌دادن ریتم به‌کار می‌روند.

 

---