لژیون دو نور
لِژْیون دو نور (Lègion d’honneur)
بالاترین نشان افتخار دولت فرانسه. اعطای آن از زمان ناپلئون در ۱۸۰۲ آغاز شد. نشانی نظامی و غیرنظامی است که، فارغ از نژاد و مذهب، به کسانی اهدا می‌شود که سوگند یاد می‌کنند از آزادی و برابری پاسداری کنند. پس از آن‌که ناپلئون مقام امپراتوری را به‌دست آورد، اولین جلسۀ اعطای نشان لژیون دونور در ۱۸۰۴ در آسایشگاه معلولین جنگی (هتل دز آنولید[۱]) پاریس به ریاست وی برگزار شد. پس از اعادۀ سلطنت در فرانسه، این نشان که ماهیت جمهوری داشت، به یکی از نشان‌های سلطنتی تبدیل شد. پس از سرنگونی مجدد سلطنت، بار دیگر به بالاترین نشان افتخار فرانسه تبدیل شد. نشان لژیون دو نور به زنان، مردان، فرانسوی، غیرنظامی، لشکری یا کشوری، بدون توجه به درجه، اصل و نسب، و مذهب اعطا می‌شود. اهدای این نشان، که ممکن است پس از مرگ به افراد اعطا شود، به ۲۰ سال تلاش و خدمت در مسائل غیر نظامی، یا شایستگی فوق‌العاده در زمان جنگ مبتنی است. ناپلئون شخصاً ۴۸ هزار نفر را برای دریافت این نشان نامزد کرد. در ابتدا بر یک طرف این نشان سردیس ناپلئون در میان حلقه‌ای از برگ بلوط و برگ بو و در روی دیگر آن عقابی با آذرخشی در چنگال‌هایش و نوشتۀ «افتخار و میهن[۲]» نقش شده بود؛ بارها این تصاویر تغییر کرد و امروزه در یک سوی آن عبارت «جمهوری فرانسه[۳]»، و در سوی دیگر آن خطوط مورب سه رنگ، و عبارت «افتخار و میهن» نقش بسته است.