مک آرتور، داگلاس (۱۸۸۰ـ۱۹۶۴)
مَک‌آرتور، داگلاس (۱۸۸۰ـ۱۹۶۴)(MacArthur, Douglas)
ژنرال امریکایی در جنگ جهانی دوم، فرمانده نیروهای امریکایی در شرق آسیا، از مارس ۱۹۴۲، فرمانده کل نیروهای متفقین در جنوب غربی اقیانوس آرام. پس از تسلیم ژاپن، فرمانده نیروهای اشغالگر متفقین در آن‌جا شد. فرمانده نیروهای سازمان ملل متحد در کره بود (۱۹۵۰)، اما در آوریل ۱۹۵۱، پس از ابراز دیدگاه‌هایی برخلاف سیاست امریکا و سازمان ملل متحد، رئیس‌جمهور ترومن[۱] او را از همۀ سِمت‌های فرماندهی برکنار کرد. مک آرتور در آرکانزاس[۲] زاده شد و فرزند افسری ارتشی بود. از دانشگاه نظامی وست پوینت[۳] فارغ‌التحصیل شد (۱۹۰۳)، در جنگ جهانی اول خود را شناساند و رئیس ستاد مشترک شد. (۱۹۳۰ـ۱۹۳۵). از فیلیپین دربرابر نیروهای ژاپنی دفاع کرد (۱۹۴۱ـ۱۹۴۲)، و به استرالیا گریخت و مقر خود را در آن‌جا برپا کرد. فرمانده عملیات بازستانی گینۀ نو (۱۹۴۲ـ۱۹۴۵) و فیلیپین (۱۹۴۴ـ۱۹۴۵) بود. در ۱۹۴۴ ژنرال نیروی زمینی شد. در مقام فرماندهی نیروهای سازمان ملل متحد در جنگ کره به منطقۀ شمالی شبه‌جزیرۀ کره هجوم برد (۱۹۵۰) اما سربازان چینی او را عقب راندند؛ تهدید او به بمباران چین می‌توانست زمینه‌ای برای آغاز جنگ جهانی سوم باشد. گرچه از فرماندهی معزول شد، در بازگشت به امریکا همچون قهرمانان از او استقبال کردند.