مک آرتور، رابرت هلمر (۱۹۳۰ـ۱۹۷۲)
مَک‌آرتور، رابِرْت هِلْمِر (۱۹۳۰ـ۱۹۷۲)(MacArthur, Robert Helmer)
بوم‌شناس امریکایی، زادۀ کانادا. کوشید بوم‌شناسی را از رشته‌ای توصیفی به علمی کمّی و پیش‌گویانه بدل کند. ازجمله در ۱۹۶۱ شاخصی از پیچیدگی رویش (تنوع ارتفاع شاخ و برگ‌های گیاه[۱]) تهیه کرد و به مقایسۀ زیستگاه‌ها و پیش‌بینی تنوع گونه‌های آن‌ها در موازنه‌ای مشخص دست زد. مک‌آرتور در تورنتو[۲] زاده شد و در دانشگاه‌های براون[۳] و ییل[۴] در ایالات متحد امریکا درس خواند. از ۱۹۶۵، استاد زیست‌شناسی دانشگاه پرینستون بود. او رابطۀ بین پنج گونۀ مرغ آوازه‌خوان را که در جنگل‌های نیوانگلند همزیستی می‌کنند بررسی کرد. این گونه‌ها را اکنون با نام مرغان آوازه خوان مک‌آرتور می‌شناسند. با پژوهش در حوزۀ زیست‌شناسی جمعیت، چگونگی نوسانِ تنوعِ گونه‌ها و فراوانی نسبی آن‌ها طی زمان، و چگونگی تکامل گونه‌ها را بررسی کرد. به‌خصوص، موفق شد میزان برخی از عوامل دخیل در روابط بوم‌شناختی بین گونه‌ها را تعیین کند.