پومپیوس، ماگنوس پیوس (ح ۶۷ـ۳۵پ م)
(تغییرمسیر از Magnus Pius Pompeius)
پومْپیوس، ماگنوس پیوس (ح ۶۷ـ۳۵پ‌م)(Pompeius, Magnus Pius)
سردار رومی، پسر کوچک‌تر پومپیوس کبیر[۱] و سرسخت‌ترین مخالف رقبای سزاری پدرش. پس از آن‌که پدرش در جنگ داخلی (۴۹ـ۴۵پ‌م) علیه یولیوس سِزار[۲] کشته شد، به اسپانیا گریخت و از آن‌جا به مبارزه علیه نیروهای سزار ادامه داد. پس از قتل سزار در ۴۴پ‌م، پومپیوس با مارکوس آنتونیوس[۳] از در دوستی درآمد و به سِمَت فرماندهی ناوگان نیروی دریایی روم منصوب شد، اما یک سال بعد به غارت و ایجاد آشوب در مناطق ساحلی ایتالیا پرداخت. پومپیوس سیسیل را اشغال و ایتالیا را از طریق دریا محاصره کرد و پس از پیروزی‌های متعدّد بر نیروهای آنتونی و اوکتاویانوس[۴]، سرانجام از آگریپا[۵]، دوست اوکتاویانوس، شکست خورد و به آسیای صغیر گریخت و در آن‌جا به دست سردار رومی مارکوس تیتیوس[۶] دستگیر و در میلتوس اعدام شد.