مارکوس، ایملدا (۱۹۲۹)
مارْکوس، ایمِلدا (۱۹۲۹)(Marcos, Imelda)
بانوی سیاستمدار فیلیپینی، همسر فردیناند مارکوس[۱]، رئیس‌جمهور مستبد فیلیپین، مشهور به پروانۀ آهنین[۲]. زندگی حرفه‌ای‌اش را با خوانندگی آغاز کرد و به‌سبب جذابیتی که داشت، در ۱۹۵۳ عنوان دوشیزۀ مانیل را از آن خود کرد. یک سال بعد با فردیناند مارکوس، که در آن زمان عضو مجلس نمایندگان فیلیپین بود، ازدواج کرد. چون مارکوس در ۱۹۶۵ به ریاست جمهوری انتخاب شد، او در مقام بانوی اول فیلیپین به شکل نامعمولی به فعالیت‌های سیاسی روآورد. در طرح‌های معتبر فرهنگی نقش مهمی داشت و از ۱۹۷۵ فرماندار منطقۀ پایتخت ملی[۳] و از ۱۹۷۸ وزیر اسکان و محیط زیست بود. در دهۀ ۱۹۸۰، با وخیم شدن وضع سلامت همسرش، نفوذ او افزایش یافت ولی به استفادۀ ناشایست از مقام عمومی خود برای انباشتن ثروت شخصی متهم شد. درپی سرنگونی همسرش از مقام ریاست جمهوری در فوریۀ ۱۹۸۶، تبعیدش کردند و مجموعۀ بزرگی از کفش‌ها، لباس‌ها، و آثار هنری متعلق به او در کاخ مالاکانانگ[۴] نمایش داده شد. پس از مرگ مارکوس در ۱۹۸۹، ایملدا را برای پاسخگویی به اتهام مخفی‌کردن اموال و دارایی‌های خود در ایالات متحده، که با پول به سرقت برده از دولت فیلیپین آن‌ها را خریداری کرده بود، در نیویورک محاکمه کردند، اما تبرئه شد. وکیل او مدعی شد که این اتهام فقط متوجه همسرش فردیناند مارکوس است. در ۱۹۹۱، دولت فیلیپین به امید بازپس‌گیری حدود ۳۵۰میلیون دلار پول‌های موجود در حساب‌های مسدودشدۀ مارکوس در بانک‌های سوئیس، ممنوعیت بازگشت ایملدا به فیلیپین را لغو کرد. او در نوامبر ۱۹۹۱ به مانیل بازگشت و در انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۹۲ شرکت کرد، اما موفقیتی به دست نیاورد. در ۱۹۹۳، او را به جرم فساد به ۱۸ تا ۲۴ سال زندان محکوم کردند، اما با سپردن وثقیه تا زمان رأی دادگاه استیناف آزاد، و در اکتبر ۱۹۹۸، تبرئه شد. در مه ۱۹۹۸، با کسب اکثریتی چشمگیر در لیته[۵]، استان زادگاهش، به عضویت مجلس نمایندگان فیلیپین درآمد.