تولید انبوه
تولیدِ اَنبوه (mass production)
ساخت کالا در مقیاس کلان. هدف از آن کاهش قیمت واحد و افزایش میزان تولید است. تولید انبوه در کارخانهها با استفاده از روشهای متعددی ازجمله تقسیم کار[۱]، تخصصگرایی[۲]، و ماشینیکردن[۳] کارها ممکن میشود. این عوامل موجب افزایش سرعت تولید میشوند و به سازنده امکان میدهند قطعاتی تقریباً یکسان و تعویضپذیر تولید کند. این قطعات با استفاده از خط مونتاژ بهسرعت مونتاژ میشوند و کالای نهایی بهدست میآید. منظور از تقسیم کار، تقسیم کار به مراحل متعدد و بهکارگیری گروههای متفاوتی از کارگران برای انجام هر مرحله است. در این حالت، کارگران برای اجرای آن مرحلۀ خاص تخصص پیدا میکنند و در مقایسه با حالتی که همۀ مراحل کار را یک کارگر صورت میدهد، کالای بیشتری تولید میکنند. از این سیستم بدینسبب انتقاد میشود که در آن مهارت کارگران نادیده گرفته میشود و آنان در تولید محصول نهایی مشارکت ندارند. بسیاری از ماشینهایی که اکنون در کارخانهها بهکار میروند، مثلاً ماشینهای خط مونتاژ اتومبیل، روبات[۴]اند. این ماشینها خودکارند و با رایانه کنترل میشوند. خودکارسازی مراحل تولید سبب یکسانی بیشتر محصول و افزایش میزان تولید میشود.