ماسنه ، ژول امیل (۱۸۴۲ـ۱۹۱۲)

ماسْنِه‌، ژول‌ اِمیل‌ (۱۸۴۲ـ۱۹۱۲)(Massenet, Jules Emile )

ژول امیل ماسنه Jules Emile Massenet
زادروز	سنت اتین ۱۸۴۲م
درگذشت	۱۹۱۲م
ملیت	فرانسوی
تحصیلات و محل تحصیل	تحصیل آهنگ سازی در کنسرواتوار پاریس
شغل و تخصص اصلی	آهنگ ساز اپرا
آثار	مانون (۱۸۸۴)؛ سید (لوسید) (۱۸۸۵)؛ تاییس (۱۸۹۴)
گروه مقاله	موسیقی
جوایز و افتخارات	جایزه رم (۱۸۶۳)

ژول امیل ماسنه

آهنگ‌ساز فرانسوی اپرا. مشخصۀ آثار او برتری نقش‌های زنانه، صداقت، و احساساتی‌گری است. آثار برجستۀ او عبارت‌اند از مانون (۱۸۸۴)، سید (لوسید) (۱۸۸۵)، و تائیس (۱۸۹۴)؛ سوییت ارکستری صحنه‌های تصویری (۱۸۷۴). از ۱۸۷۸ تا ۱۸۹۶ استاد آهنگ‌سازی کنسرواتوار پاریس بود. فعالیت حرفه‌ای طولانی‌ و موفقیت‌آمیز او دستاوردی شامل تقریباً ۲۷ اپرا داشت، که بیشتر آن‌ها برای اپرای پاریس و اپرا کمیک آن، و اپرای مونت کارلو ساخته شده بودند. این آثار از دهۀ ۱۹۸۰ به‌بعد بازآفرینی‌های برخی از آثار کمتر مشهور او بودند. ماسنه در مونتو، سنت اِتیِن به‌دنیا آمد و در ۱۱سالگی وارد کنسرواتوار پاریس شد، زیرنظر توما به تحصیل آهنگ‌سازی پرداخت و در ۱۸۶۳ جایزۀ رم را برد. پس از بازگشت از رم در ۱۸۶۶ با یکی از شاگردان خود ازدواج کرد و نخستین اپرایش،‌ عمه‌بزرگ، را سال بعد در اپرا کمیک به‌روی صحنه برد. با اپرای پادشاه لاهور (۱۸۷۷)، که طبق سلیقۀ رایج آکنده از عناصری غریب و شرقی بود، به اولین موفقیت مهم خود دست یافت. این موفقیت با اپرای هرودیاد (بروکسل، ۱۸۸۱) تکرار شد، اما شهرت ماندگار را مانون به‌دست آورد، که در ۱۸۸۴ نخستین‌بار در پاریس به‌روی صحنه رفت، و ماسنه در آن تمامی احساساتی را جای داد که عمری نسبت به شخصیت‌های اصلی زن خود داشت. در وِرتِر (۱۸۹۲)، حس تغزلی در توازن با بصیرت نمایشی قدرتمندی قرار گرفت. ازجمله اپراهای بعدی او که به‌سبب بازآفرینی‌های تازه‌اش شهرت یافتند، عبارت‌اند از ساندریون (سیندرلا)، گریزِلیدیس، شروبَن، و دون کیشوت. ازجمله آثار اوست: اپرا دون سِزار دو بازان (۱۸۷۲)، اِسکلارموند (۱۸۸۹)، دختر اهل ناوار (۱۸۹۴)، کلئوپاترا. اوراتوریو مریم مجدلیه (۱۸۷۳)، حوا (۱۸۷۵)، باکره،سرزمین موعود (۱۹۰۰). کانتات‌ها داوید ریتسیو، نارسیسوس. سیزده اثر ارکستری شامل صحنه‌های ناپلی (۱۸۷۶)، پوئم سمفونیک منظرها.

 

---