مایر، یوهان توبیاس (۱۷۲۳ـ۱۷۶۲)

مایِر، یوهان توبیاس (۱۷۲۳ـ۱۷۶۲)(Mayer, Johann Tobias)

اخترشناسِ آلمانی. جدول‌هایی قمری ابداع کرد که به ناوبران برای تعیینِ طولِ جغرافیایی بسیار کمک کرد. همچنین، رُخگردِ (لَنگِشِ ظاهری) ماه را کشف کرد. ریاضی‌دانی خودآموخته بود و وقتی در ۱۷۴۶ به استخدامِ مؤسسۀ نقشه‌کشی نورِنبِرگ درآمد، دو اثرِ بدیع در زمینۀ هندسه منتشر ساخته بود. مایر محاسباتِ خود دربارۀ رُخگردِ ماه و مِیل استوایی را در جریانِ کار با انجمنِ کیهان‌نگاریِ نورنبرگ منتشر کرد و از این رهگذر به شهرتی علمی دست یافت که انتصابِ او به کرسیِ اقتصاد و ریاضیِ دانشگاهِ گوتینگِن در ۱۷۵۱ را به‌دنبال داشت. در ۱۷۵۴، ناظِر رصدخانۀ دانشگاه شد. او محاسبۀ جدول‌هایِ قمری و خورشیدی را از ۱۷۵۳ آغاز کرد. دو سال بعد، دولتِ بریتانیا او را به تجدیدِ نظر در مجموعۀ جدول‌ها واداشت، که دقتِ فوق‌العادۀ آن‌ها برای محاسبۀ طولِ جغرافیایی در دریا، با حدودِ نیم درجه اختلاف، آشکار شد. جدول‌هایِ منتشرشده در لندن (۱۷۷۰) در عینِ حال دربردارندۀ روشِ مایر در محاسبۀ طولِ جغرافیایی با استفاده از فواصلِ قمری (جداییِ زاویه‌ایِ ماه و دیگر اجسامِ آسمانی)، و همچنین فرمولی برای تصحیحِ خطایِ ناشی از شکستِ جوّی در تعیینِ طولِ جغرافیایی بودند.