مرسیه، لویی سباستین (۱۷۴۰ـ۱۸۱۴)
لوئی سباستین مرسیه Louis-sebastien Mercier | |
---|---|
زادروز |
۱۷۴۰م |
درگذشت | پاریس ۱۸۱۴م |
ملیت | فرانسوی |
شغل و تخصص اصلی | نمایشنامهنویس |
آثار |
نمایشنامه: ژانویل (۱۷۶۷)؛ دوست دروغین (۱۷۷۲)؛ فراری (۱۷۷۰)؛ ژان انویه، اسقف لیزیو (۱۷۷۲) کتاب: سال ۲۴۴۰ (۱۷۷۰) |
گروه مقاله | تیاتر |
مرسیه، لوئی سباستین (۱۷۴۰ـ۱۸۱۴)(Mercier, Louis-sebastien)
نمایشنامهنویس فرانسوی، از پیشگامان درام بورژوا[۱] (نمایشنامه دربارۀ طبقۀ متوسط). در کتابی بهنام دربارۀ تئاتر[۲] (۱۷۷۳) کارکرد آموزشی برای تئاتر قائل شد و در نمایشنامههایش ملاحظات نمایشی را فرع بر اهداف آموزشی گرفت. مرسیه با تأثیرپذیری شدید از آرای اجتماعی ژان ژاک روسو[۳] و مخالفت با اعتقاد رایج پیشرفت و ترقی به «ژان ژاک میمون مقلد[۴]» مشهور شد. از اعضای میانهرو کنوانسیون بود و با اعدام لوئی شانزدهم مخالفت کرد. مدتی را در زندان گذراند و پس از مرگ روبسپیر[۵] آزاد شد. او سرانجام در زادگاهش پاریس درگذشت. مرسیه بیش از ۶۰ نمایشنامه نوشت که برخی از آنهاست: ژانویل[۶] (۱۷۶۷)؛ دوست دروغین[۷] (۱۷۷۲)؛ فراری[۸] (۱۷۷۰)؛ ژان انویه، اسقف لیزیو[۹] (۱۷۷۲)؛ سال ۲۴۴۰[۱۰] (۱۷۷۰) کتابی در پیشگویی آینده.