مری فیلد، رابرت براس (۱۹۲۱ـ ۲۰۰۶)
مِری‌فیلد، رابِرْت براس (۱۹۲۱ـ ۲۰۰۶)(Merrifield, Robert Bruce)
متخصص امریکایی بیوشیمی. جایزۀ نوبل شیمی ۱۹۸۴ را به‌سبب توسعۀ سنتز[۱] درشت‌مولکول‌های آلی[۲]، با استفاده از تکیه‌گاه جامد، دریافت کرد. بعدها، با کمک همکارانش، آنزیم ریبونوکلئوز[۳] را سنتز کرد که شامل ۱۲۴ اسید آمینه[۴] است. او در زمینۀ سنتز پپتیدها[۵] و مولکول‌های بیولوژیکی مهمی تحقیق می‌کرد که زنجیره‌های اسید آمینه را دربر می‌گیرند. در اوایل دهۀ ۱۹۶۰، روشی برای تولید پروتئینها عرضه کرد که به سنتز پپتیدی فاز جامد[۶] معروف شد. در این روش، ابتدا اسیدآمینه‌ای را به پلیمری[۷] نامحلول، که ماده‌ای پلاستیکی به‌شکل گوی‌های کوچک است، وصل کرد و سپس، اسید‌آمینه‌های دیگری به آن اضافه کرد و این کار را ادامه داد تا زنجیره‌ای پپتیدی[۸] ساخته و در نهایت از پلیمر جدا شد. هزاران پپتید[۹] در اندازه‌های متفاوت، همچنین پروتئین[۱۰]ها، هورمون[۱۱]ها، و مولکول‌های آلی دیگر نیز با این روش سنتز شده‌اند. مری‌فیلد در فورت‌ورت[۱۲] تکزاس زاده شد و در دانشگاه کالیفرنیا[۱۳]، در لوس‌آنجلس، درس خواند. در ۱۹۴۹، دانشنامۀ دکتری گرفت. در همان سال به مؤسسۀ پژوهش‌های پزشکی راکفلر[۱۴]، دانشگاه راکفلر[۱۵] کنونی، در نیویورک سیتی[۱۶] پیوست و در زمینۀ سنتز پپتیدها به تحقیق پرداخت و در ۱۹۸۴، استاد دانشگاه راکفلر شد.