مچنیکوف، الی (۱۸۴۵ـ ۱۹۱۶)

مِچْنیکوف، اِلی (۱۸۴۵ـ ۱۹۱۶)(Metchnikoff, Elie)

مِچْنيکوف، اِلي

الی مچنیکوف Elie Metchnikoff
زادروز	۱۸۴۵م
درگذشت	۱۹۱۶م
ملیت	روسیه ای
تحصیلات و محل تحصیل	دکترای تخصصی از دانشگاه پترزبورگ
شغل و تخصص اصلی	ایمنی شناس
شغل و تخصص های دیگر	جانورشناس
گروه مقاله	زیست شناسی
جوایز و افتخارات	نوبل فیزیولوژی و پزشکی (۱۹۰۸)

(نام اصلی: ایلیا ایلیچ مچنیکوف) ایمنی‌شناس و جانورشناس روس، و از پیش‌گامان ایمنی‌شناسی سلولی. به همراه پل ارلیش و به‌سبب کشف پاسخ ایمنی ذاتی به جایزۀ نوبل فیزیولوژی و پزشکی ۱۹۰۸ دست یافت. مچنیکوف در ایتالیا استاد بود و پژوهش‌هایش در زمینۀ یاخته‌های دستگاه ایمنی ستارۀ دریایی منجر به کشف ایمنی ذاتی شد. در این فرآیند، گویچه‌های سفید متحرک خون (بیگانه‌خوارها) ریزسازواره‌های بالقوه مضر را می‌بلعند و هضم می‌کنند. ایمنی ذاتی دفاع مادرزادی و غیراختصاصی در برابر عفونت است و بدون تماس قبلی با عامل بیماری‌زا وجود دارد. در ایمنی اکتسابی، پادتن اختصاصی بر ضد هر میکروب تولید می‌شود و این موضوع اساس مایه‌کوبی است. ایمنی ذاتی برای مقابله با هر بیماری اهمیت دارد، زیرا در سه تا پنج روز اول بیماری، زمان لازم برای پیدایش ایمنی اکتسابی بدن، با عامل بیماری‌زا مبارزه می‌‌کند. مچنیکوف در اوکراین، نزدیک خارکوف، زاده شد و در دانشگاه خارکوف درس خواند. دانشنامۀ دکترای تخصصی خود را از دانشگاه پترزبورگ گرفت. از ۱۸۷۳ تا ۱۸۸۲، استاد جانورشناسی و کالبدشناسی مقایسه‌ای اودسا شد. سپس، سِمتی آموزشی را در مسینای ایتالیا پذیرفت. او بیشتر پژوهش‌های خود را در این شهر صورت داد. در ۱۸۸۶، به روسیه برگشت و رئیس انستیتوی باکتری‌شناسی اودسا شد و یک سال بعد، به دعوت لوئی پاستور برای راه‌اندازی آزمایشگاه جدیدی در انستیتو پاستور به پاریس رفت. در ۱۸۹۵، پس از مرگ پاستور، به ریاست انستیتو پاستور رسید.

---