مایر، لوتار (۱۸۳۰ـ۱۸۹۵)
مایِر، لوتار (۱۸۳۰ـ۱۸۹۵)(Meyer, Lothar)
شیمی‌دان آلمانی. مستقل از دانشمند روس هم‌عصرش، دیمتری مندلیف[۱]، قانونی تناوبی[۲] برای بیان خصوصیات عناصر شیمیایی طرح کرد. در وارل[۳]، واقع در ساکس سفلا[۴]، زاده شد. در زوریخ، سوئیس، و چند دانشگاه آلمان درس خواند. از ۱۸۶۸ تا ۱۸۷۶، استاد شیمی پلی‌تکنیک کارلسروهه[۵] بود و بقیۀ عمر خود را در دانشگاه توبینگن[۶] گذراند. در ۱۸۶۴، در کتابش با نام نظریۀ مدرن شیمی[۷] جدولی طراحی کرد که در آن، همۀ عناصر براساس وزن اتمی[۸] (جرم اتمی نسبی[۹]) مرتب شده بودند. او خواص شیمیایی عناصر را به وزنشان ربط داد. در ۱۸۷۰، نموداری رسم کرد که حجم اتمی[۱۰] (وزن اتمی تقسیم بر چگالی[۱۱]) را براساس وزن اتمی نشان می‌داد. این نمودار تناوبی‌بودن تغییر خصوصیات عناصر را تأیید کرد. همچنین، نشان داد که هر عنصر با تعداد یکسانی از اتم‌های هیدروژن و کلر[۱۲] ترکیب می‌شود. این موضوع مفهوم ظرفیت[۱۳] و گروه‌بندی عناصر[۱۴] را به‌صورت تک‌ظرفیتی[۱۵]، دوظرفیتی[۱۶]، و سه‌ظرفیتی[۱۷]، و ... مطرح کرد. مایر هرگز ادعا نکرد یافته‌هایش زودتر به‌دست آمده‌اند و برخلاف مندلیف، به‌هیچ‌وجه دربارۀ نسبت اجزای سازنده و خصوصیات عناصری که کشف شده بودند، پیش‌گویی نمی‌کرد.