دامت، مایکل (۱۹۲۵)
دامِت، مایْکِل (۱۹۲۵)(Dummett, Michael)
| مایکل دامت Michael Dummett | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۲۵م |
| ملیت | انگلیسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | آکسفورد |
| شغل و تخصص اصلی | فیلسوف و منطق دان |
| آثار | حقیقت و معماهای دیگر (۱۹۷۸)، دریاهای زبان (۱۹۹۴) |
| گروه مقاله | فلسفه ، منطق و کلام |
فیلسوف و منطق‌دان انگلیسی. در لندن به‌دنیا آمد و در آکسفورد تحصیل کرد؛ در کالج آل سولز[۱] دانشگاه آکسفورد به تدریس مشغول شد و از ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۲ کرسی منطق آن دانشگاه را در اختیار داشت. دامت یکی از پرنفوذترین فیلسوفان انگلیسی نیمۀ دوم قرن ۲۰ است که آثارش حول فلسفۀ زبان و فلسفۀ ریاضیات دور می‌زند و با آرمان‌های هواداران اثبات صدق[۲] و تکوین‌گرایان[۳] آشکارا همسویی نشان می‌دهد. او تقریباً یک‌تنه مشعل شهودگرایی ریاضی[۴] را زنده نگاه داشت و در عین حال انبوه آثارش در فلسفۀ زبان الهام‌بخش پایدار علاقه‌ای به ارتباط میان بداهت[۵] یا تصدیق‌پذیری[۶] از یک‌سو و حقیقت ازسوی دیگر بوده است. دامت به‌سبب ارزش‌یابی مجدد و آشتی‌ناپذیر تفکر فلسفی غربی نیز مشهور است. به عقیدۀ او مخدوش بودن آثار فلسفی قبل از فلسفۀ تحلیلی[۷] به دلیل مبنا قرار دادن شناخت‌شناسی[۸] اجتناب‌ناپذیر است. به عقیدۀ او رویکرد صحیح که زبان را بنیاد می‌داند فقط پس از آثار فرگه[۹] پروبال گرفت. اما منتقدان می‌پرسند که آیا اندیشۀ فرگه به همین دلیل سترون از استنتاج‌های خارجی زاده نشده است و معتقدند نزد افلاطون، ارسطو، مکتب فلسفی هندی نیایا[۱۰] و مکتب‌های دیگر چیزی بیش از توجهی گذرا به معنی وجود دارد. به علاوه پژوهش زبانی به اصطلاح محض در قرن ۲۰ همواره با شناخت‌شناسی و مابعد‌الطبیعه[۱۱]، نوعی همراهی مشکوک داشته است. از آثارش: فرگه: فلسفۀ زبان[۱۲] (۱۹۷۳)؛ مجموعۀ مقالاتی با عنوان حقیقت و معماهای دیگر[۱۳] (۱۹۷۸)؛ دریاهای زبان[۱۴] (۱۹۹۴)؛ فالِ تاروت[۱۵] (۱۹۸۰) که از حوزۀ کاملاً متفاوتی از علائق خبر می‌دهد و بررسی بازی‌ای است که برای بی‌اعتبارکردن آنچه دامت نظریه‌های غیر عقلانی و شبه تاریخ هواداران علوم خفیه می‌خواند طراحی شده است؛ سبک و دستور زبان[۱۶] (۱۹۹۳)، دربارۀ شیوۀ صحیح نگارش روشن و واضح.