مور، مایک (۱۹۴۹)
مور، مایْک (۱۹۴۹)(Moore, Mike)
(نام اصلی: مایکل کِنِت مور[۱]) سیاستمدار چپ میانه‌روِ از اهالی نیوزیلند، عضو حزب کارگر[۲] و در ۱۹۹۰ نخست‌وزیر آن کشور. او فقط ۶۰ روز بر سر کار بود که بعد از دولت دیلون بل[۳] کوتاه‌‌ترین دولت را در قرن ۲۰ داشت و پس از پیروزی حزب ملی در انتخابات سراسری اکتبر ۱۹۹۰ جای خود را به جیم بالجر[۴] داد. مور رهبری حزب کارگر را نیز بر‌عهده داشت که در انتخابات سراسری نوامبر ۱۹۹۳ شکست خورد و پس از آن رهبری حزب را به هلن کلارک[۵] واگذار کرد. مور ابتدا مددکار اجتماعی بود و در کارخانۀ فرآورده‌های گوشتی کار می‌کرد. در ۱۹۷۲، در مقام نمایندۀ حزب کارگر به عضویت پارلمان نیوزیلند انتخاب شد. در دهۀ ۱۹۸۰، در دولت‌های حزب کارگر به نخست‌وزیری دیوید لَنگ[۶] و جفری پامر[۷] خدمت کرد و پس از آن‌که پامر به‌سبب نداشتن محبوبیت مردمی در سپتامبر ۱۹۹۰ نتوانست از پارلمان رأی اعتماد بگیرد، جای او را در مقام نخست‌وزیر گرفت.