میکِش، کِلِمن (۱۶۹۰ـ۱۷۶۱)(Mikes, Kelemen)
نویسندۀ مجاری. از ملازمان فرانسیس راکوتسی[۱] دوم، پادشاه ترانسیلوانی[۲] (۱۶۷۶ـ۱۷۳۵). پس از شورش مجارها به رهبری راکوتسی برضد اتریش، میکش همراه او تبعید شد. اثر او با نام نامههایی از خاک عثمانی[۳] عالیترین نمونۀ نثر مجاری در آن روزگار بود.