دیاکونوف، میخاییل (۱۹۰۷ـ۱۹۵۴)
دیاکونوف، میخائیل (۱۹۰۷ـ۱۹۵۴)(Dyakonov, Mikhail)
| میخاییل دیاکونوف Mikhail Dyakonov | |
|---|---|
| زادروز |
۱۹۰۷م |
| درگذشت | ۱۹۵۴م |
| ملیت | روسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در دانشگاه اسلو |
| شغل و تخصص اصلی | خاورشناس |
| شغل و تخصص های دیگر | باستان شناس |
| آثار | نسخه های خطی شاهنامه از مجموعه گردآوری شده در لنین گراد (۱۹۳۴)؛ بیژن و منیژه (۱۹۳۴)؛ نبرد گودرز با پیران (۱۹۳۴) |
| گروه مقاله | باستان شناسی جهان |
خاورشناس و باستان‌شناس روس. از ۱۹۲۴ تا ۱۹۲۶ در دانشگاه اسلو درس خواند. در ۱۹۳۰، دانشگاه دولتی لنینگراد را به‌پایان رسانید. سرپرست بخش ایران و خاور نزدیک (از ۱۹۳۴) و مدیر بخش خاورشناسی (از ۱۹۳۸) در موزۀ ارمیتاژ لنینگراد، استاد دانشکدۀ تاریخ دانشگاه مسکو، و دبیر (از ۱۹۵۱) و سپس مدیر شعبۀ لنینگراد پژوهشگاه تاریخ فرهنگ مادی بود. از ۱۹۳۹ به تحقیقات باستان‌شناسی روی آورد و در خاک‌برداری‌های باستان‌شناختی در تاجیکستان و ترکمنستان شرکت کرد. یافته‌ها و پژوهش‌های وی نقشی اساسی در تعیین دقیق جایگاه سغد و باکتریا در تاریخ آسیای مرکزی داشته است. از آثارش: نسخه‌های خطی شاهنامه از مجموعۀ گردآوری‌شده در لنینگراد (۱۹۳۴)؛ بیژن و منیژه (۱۹۳۴)؛ نبرد گودرز با پیران (۱۹۳۴)؛ ترجمه و شرح ویس و رامین با همکاری رودنکو (مسکو، لنینگراد، ۱۹۳۸)؛ فردوسی، زندگی و اثر وی؛ تاریخ اشکانیان (۱۹۶۱؛ ترجمۀ فارسی: تهران ۱۳۴۴ش)؛ مینیاتورهای ایرانی در نسخه‌های خطی شاهنامه از مجموعۀ موزۀ دولتی ارمیتاژ لنینگراد (۱۹۳۵)؛ منابع فرهنگ قدیم تاجیکستان (۱۹۵۶)؛ تاریخ مختصر ایران باستان (۱۹۶۱؛ ترجمۀ فارسی: تهران، ۱۳۴۶ش).