مینیاتور
مینیاتور (miniature painting)
نقاشی ريزنقش، بهویژه در نسخ مذهَّب آغازین؛ و بعدها در تکچهرهسازیهای ریزنگارانه، مثلاً بر روي در قوطیهای مرصع. هانس هولبایِن کهتر[۱] تکچهرهسازی مینیاتوری را در انگلستان رواج داد، و این اسلوب در قرن ۱۶ در آثار نیکلاس هیلیارد[۲] به اوج رسید، و تا قرن ۱۹ تداوم یافت. تکچهرهسازی مینیاتوری در فرانسه نیز پیشینۀ پرباری داشت. هانس هولباین در سالهای ۱۵۳۱ـ۱۵۴۳ در انگلستان، تکچهرههای ریزنگارانهای را با گواش[۳] بر روی ورقهای بازی کشید. بعدها این شیوۀ نقاشی را هنرمندانی همچون هیلیارد اعتلا بخشیدند؛ او تکچهرههای مینیاتوری را، که همچون زیورآلات بهکار میرفت، در قابهای زیبایی از فلزات گرانبها جا داد. مینیاتورسازهای جدیدتر انگلیسی عبارت بودند از آیزاک اولیور[۴] شاگرد هیلیارد، و پسر آیزاک، پیتر اولیور[۵]؛ ساموئل کوپر[۶] که «وان دایک[۷] ریزنگار» لقب گرفته بود؛ و ریچارد کازوِی[۸] که مینیاتورهایش بر درِ انفیهدان، شهرت داشت.
مینیاتورهای فرانسوی. نخستین مینیاتورسازهای فرانسوی، ژان و فرانسوا کلوئه[۹] بودند. شمار بسیاری از نقاشان دیگر در قرون ۱۷ و ۱۸، در فرانسه با این هنر طبعآزمایی کردند، و نقاشان مشهوری، ازجمله لارژیلییر[۱۰]، بوشه[۱۱]، و پرودون[۱۲]، مینیاتورهایی پدید آوردند. پوتیتو[۱۳] (۱۶۰۷ـ۱۶۹۱) بهسبب مینیاتورهای لعابیاش شهرت یافت، که آنها را برای لوئی چهاردهم ساخته بود. ژان باپتیست ژاک اوگوستین[۱۴] (۱۷۵۹ـ۱۸۳۲) و ژان باپتیست ایزابه[۱۵] (۱۷۵۷ـ۱۸۵۵) که نقاش محبوب دربار ناپلئون بود، برجستهترین مینیاتورسازهای فرانسوی اواخر قرن ۱۸ بهشمار میرفتند. گاه فریدریش فوگر[۱۶] (۱۷۵۱ـ۱۸۱۸)، هنرمند آلمانی، که در دربار اتریش هنرآفرینی میکرد، را «کازْوِی وین[۱۷]» نیز نامیدهاند. لوئی نیکلا وان بلارِنبرگه[۱۸] (۱۷۱۶ـ۱۷۹۴) نمایندۀ برجستۀ نوعی خاص از مینیاتور در فرانسۀ قرن ۱۸ بود که به آن منو پلزیر[۱۹] میگفتند، این نقاشی تصویری از سرگرمیهای زمانه بود. دربارۀ مینیاتور ایرانی ← نگارگری
- ↑ Hans Holbein the Younger
- ↑ Nicholas Hilliard
- ↑ gouache
- ↑ Isaac Oliver
- ↑ Peter Oliver
- ↑ Samuel Cooper
- ↑ van Dyck
- ↑ Richard Cosway
- ↑ Jean and François Clouet
- ↑ Largillière
- ↑ Boucher
- ↑ Prud’hon
- ↑ Petitot
- ↑ Jean Baptiste Jacques Augustin
- ↑ Jean Baptiste Isabey
- ↑ Friedrich Fuger
- ↑ The Cosway of Vienna
- ↑ Louis-Nicolas van Blarenberghe
- ↑ menu Plaisir