میرا
میرا (Mira)
درخشانترین ستارۀ متغیر تپنده[۱]، با دورۀ درازمدت، واقع در صورت فلکی[۲] قیطُس[۳]. میرا نخستین ستارۀ کشفشدهای بود که درخشش آن دورهای تغییر میکرد. در ۱۵۹۶، اخترشناس هلندی، داویت فابریسیوس[۴]، بهمنزلۀ جسمی از قدر سوم متوجه میرا شد. از آنجا که میرا در هیچ یک از نقشههای ستارهای موجود در آن زمان دیده نمیشد، فابریسیوس آن را با نواختر[۵] اشتباه گرفت. در ۱۶۰۳، اخترشناس آلمانی، یوهان بایر[۶]، آن را در اطلس ستارهای خود جا داد و اُمیکرون قیطُس[۷] نامید. این ستاره بار دیگر از نظر پنهان ماند و ظرفِ یک سال دوبار پدیدار شد. از ۱۶۵۹ تا ۱۶۸۲، هِوِلیوس[۸]، آن را رصد میکرد و آن را «استلا میرا[۹]» یا «ستارۀ شگفت» نامید. میرا در دورهای ۳۳۱روزه، بهطور دورهای بین قدر[۱۰] سوم یا چهارم و قدر نُهم تغییر میکند. این ستاره گاه به قدر دوم نیز میرسد و زمانی، در ۱۷۷۹، تقریباً به قدر اول رسید. بعضی اوقات با چشم غیرمسلح به آسانی دیده میشود و درخشانترین ستارۀ آن بخش آسمان بهنظر میرسد، در سایر مواقع بدون تلسکوپ نمیتوان آن را دید.