مونتا، ارنستو (۱۸۳۳ـ۱۹۱۸)
مونِتا، اِرنِستو (۱۸۳۳ـ۱۹۱۸)(Moneta, Ernesto)
روزنامه‌نگار ایتالیایی و هوادار صلح، همراه با لوئی رنو[۱]، برندۀ جایزۀ صلح نوبل[۲] (۱۹۰۷). در ۱۸۴۸ در قیام مردم زادگاهش میلان علیه اتریش، و در سال‌های ۱۸۵۹ و ۱۸۶۰ در جنگ‌های استقلال ایتالیا با گاریبالدی[۳] شرکت کرد. در ۱۸۶۱ رسماً به ارتش ایتالیا پیوست و پس از کناره‌گیری از ارتش، روزنامۀ ایل سکولو[۴] را منتشر کرد (۱۸۶۷ـ۱۸۹۶). او با مشاهدۀ مصائب جنگ درخلال خدمت در ارتش، انجمن بین‌المللی صلح[۵] را با هدف تبلیغ خلع سلاح و برقراری صلح میان ملّت‌های مختلف جهان بنیاد نهاد (ح ۱۸۸۷). مونتا با وجود داعیۀ صلح‌طلبی، در ۱۹۱۱ از جنگ ایتالیا علیه ترکیه دفاع کرد و اذعان داشت که ایتالیا مأموریت دارد لیبی را متمدن کند. در ۱۹۱۵ از ورود ایتالیا به جنگ جهانی دوم برای مقابله با طرح‌های امپریالیستی[۶] قدرت‌های مرکزی حمایت کرد.