جنبش اکثریت اخلاقی
جنبش اکثریت اخلاقی (moral majority movement)
در امریکا، گروه فشار مسیحی تبشیری دست راستی که مُبلّغ ارزشهای سنتی خانوادگی و مخالف سقط جنین، حقوق همجنسگرایان، تکوالدی، برابریخواهی زنان، اصلاحیۀ حقوق برابر[۱]، وابستگی رفاهی به دولت و پورنوگرافی است. همتای جنبش اکثریت اخلاقی در بریتانیا «سازمان ملی بینندگان و شنوندگان[۲]» است که مری وایتهاوس[۳] آن را در ۱۹۶۵ برای نظارت بر برنامههای تلویزیون و رادیو از لحاظ کلمات و تصاویری که احساسات اکثریت «محترم» جامعه را جریحهدار میکنند تأسیس کرد. این جنبش که مدعی نمایندگی افکار اکثریت در امریکاست، از دهۀ ۱۹۷۰ به رهبری جری فالول[۴]، کشیشی از ویرجینیا، بوده و از بیشترین حمایت در ایالتهای جنوبی و غربی برخوردار بوده است. این جنبش بههمراه سازمانهای قشری صاحب نفوذی مانند «هیئت محافظهکار[۵]» و «کمیتۀ اقدام سیاسی محافظهکار ملی[۶]» پیشاهنگ حرکت موسوم به «راست نو[۷]» در آن کشور است که با انتخابشدن رونالد ریگان[۸] از حزب جمهوریخواه به ریاست جمهوری (۱۹۸۰) به قدرت سیاسی دست یافت. کشیش پَت رابرتسون[۹]، واعظ تلویزیونی باپتیستی، که در ۱۹۸۸ خود را نامزد مقام ریاست جمهوری از حزب جمهوریخواه کرد، در سالهای اخیر سرسختترین مُبلّغ ارزشهای اکثریت اخلاقی بوده و اکنون «ائتلاف مسیحی متحد رابرتسون[۱۰]» حائز اکثریت در حزب جمهوریخواه در حدود بیست ایالت امریکاست. ولی در سطوح عالی دولتی با انتخابشدن بیل کلینتون[۱۱] از حزب دموکرات به مقام ریاست جمهوری تا حدودی از نفوذ جنبش کاسته شد.