تراورز، موریس ویلیام (۱۸۷۲ـ۱۹۶۱)
تِراوِرْز، موریس ویلیام (۱۸۷۲ـ۱۹۶۱)(Travers, Morris William)
شیمیدان انگلیسی. از ۱۸۹۴ تا ۱۹۰۸، با شیمیدان اسکاتلندی، ویلیام رمزی[۱]، برای نخستینبار گازی را شناسایی کردند که آن را نجیب[۲] یا خنثی (بیاثر)[۳] نامیدند. این گاز شامل کریپتون[۴]، زنون[۵]، و رادون[۶] بود. تراورز در لندن زاده شد و در یونیورسیتی کالج[۷] آن شهر درس خواند. در ۱۹۰۳، استاد آنجا شد. در ۱۹۰۶، در مقام مدیر مؤسسۀ هندی دانشمندان[۸] به بنگلور[۹] رفت، ولی بعد از وقوع جنگ جهانی اول به بریتانیا برگشت و مدیریت تولید شیشه در کمپانی دوروگلاس[۱۰] را بهعهده گرفت. در ۱۹۲۰، به کورههای دمای بالا و فناوری سوخت، از جمله تولید گاز از زغالسنگ، پرداخت. همچنین، برای تعیین خواص گازهای تازه کشفشدۀ آرگون۱۱ و هلیوم۱۲ با رامسی همکاری کرد. آنان کانی۱۳ها و متئوریت۱۴ها را برای پیدا کردن گازهای اضافی حرارت دادند، ولی چیزی نیافتند. در ۱۸۹۸، آنان مقدار زیادی هوای مایع بهدست آوردند و آن را تقطیر جزءبهجزء۱۵ کردند. آنالیز طیفی۱۶ جزء کمفرّار حضور کریپتون را آشکار ساخت. آنها جزء دارای آرگون را با جزء سازندهای با نقطهجوش پایینتر آزمایش کرده و نئون۱۷ را کشف کردند. سرانجام، زنون را بهروش طیفسنجی شناسایی کردند. زنون بهصورت جفت کمفّراری با کریپتون یافت میشود. تراورز تحقیقاتش را در زمینۀ سرمازایی۱۸ ادامه داد و برای نخستینبار، مقادیر دقیق دمای گازهای مایع را بهدست آورد. او به ساخت چندین کارخانۀ هوای مایع آزمایشگاهی در اروپا نیز کمک کرد.