مونک، سالومون (۱۸۰۳ـ۱۸۶۷)
مونْک، سالومون (۱۸۰۳ـ۱۸۶۷)(Munk, Salomon)
| سالومون مونک Salomon Munk | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۰۳م |
| درگذشت | ۱۸۶۷م |
| ملیت | فرانسوی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل زبان های شرقی در بن |
| شغل و تخصص اصلی | خاورشناس |
| آثار | گزیده هایی از فلسفه یهود و عربی (پاریس، ۱۸۵۹) |
| گروه مقاله | زبان شناسی و ترجمه |
خاورشناس فرانسوی. در شهری در منطقۀ سیلزی پروس در خانواده‌ای یهودی به‌دنیا آمد. در زادگاهش در مدرسه‌ای دینیِ یهودی درس خواند و مبانی عربی را فراگرفت. از ۱۹۲۰ در برلین ادامۀ تحصیل داد و سپس در بُن زبان‌های شرقی را آموخت. در ۱۹۲۸ به پاریس سفر کرد و در آن‌جا نزد استادانی مانند سیلوستر دوساسی، شزی و کاترمر به تکمیل آموخته‌های خود در زبان‌های عربی، سانسکریت و فارسی پرداخت. کارمند کتابخانۀ ملی پاریس (۱۸۳۸ـ۱۸۴۷)، عضو و دبیر مجمع مرکزی یهود در پاریس، و از ۱۸۶۴ استاد زبان عبری در کولژ دو فرانس بود. در ۱۸۴۰ به مصر سفر کرد و نسخه‌های خطی ارزشمندی را برای کتابخانۀ ملی پاریس خرید. در ۱۸۴۷ نابینا شد، ولی به‌رغم آن پژوهش‌های خود را تا پایان عمر ادامه داد. وی مقالات متعددی دربارۀ شعر عبری، عربی و فارسی، و نیز دربارۀ کسانی مانند فارابی، غزالی، کندی و ابن رشد نوشت. از آثارش: گزیده‌هایی از فلسفۀ یهود و عربی (پاریس، ۱۸۵۹)؛ فلسطین: توصیف جغرافیایی و تاریخی و باستان‌شناختی (۱۸۴۵)؛ چاپ دلالةالحائرین موسی بن میمون و ترجمۀ آن به زبان فرانسوی (پاریس، ۱۸۵۶ـ۱۸۶۶).