نانوتکنولوژی
نانوتکنولوژی (nanotechnology)
فناوریی آزمایشی، با استفاده از اتمها یا مولکولهای منفرد بهمنزلۀ اجزای ماشینهای کوچک در ابعاد نانومتر[۱]، (میلیونیم میلیمتر). در دهۀ ۱۹۹۰، پژوهش در زمینۀ نانوتکنولوژی[۲] معطوف به آزمون ساختارهای مولکولی[۳] و تکمیل روشهای دستکاری اتمها با میکروسکوپ تونلی روبشی[۴] بود. هدف نهایی نانوتکنولوژی ساخت رایانهها[۵] و ماشینهای مولکولی[۶] بسیار کوچک برای اجرای طرحهای مهندسی یا پزشکی بسیار حیاتی است. میکروسکوپ الکترونی روبشی را برای مشاهده و تعیین مکان اتمها و مولکولهای منفرد بهکار میبرند و سوراخهایی نانومتری[۷] در انواع مواد ایجاد میکنند. با این دستگاه اجرای حکاکیهای فوقالعاده ظریف نیز ممکن است و میشود دورۀ ۳۰جلدی دایرةالمعارف بریتانیکا[۸] را روی نوک یک سوزن کندهکاری کرد. در ایالات متحده امریکا، الکتروموتور کاملی ساختهاند که عرض آن کمتر از ۰.۱ میلیمتر و حداکثر سرعت آن ۶۰۰هزار دور در دقیقه است. این الکتروموتور روی سیلیسیم[۹] و با روشهای معمولی ساخت تراشه[۱۰] حکاکی شده است. ایدۀ دستکاری مواد در مقیاس نانومتر (اتم به اتم) را نخستینبار ریچارد فاینمن[۱۱]، فیزیکدان امریکایی، در ۱۹۵۹ مطرح کرد. طرفداران نانوتکنولوژی امیدوارند سرانجام رایانههایی در مقیاس مولکولی بسازند، مواد فوقالعاده محکم تولید کنند، بیشتر بیماریها را با تصحیح مولکولی مداوا کنند، و حتی درمانی برای پیری سلولها بیابند.