نارایان، راسیپورام کریشناسوامی (۱۹۰۶ـ۲۰۰۱)
نارایان، راسیپورام کریشناسوامی (۱۹۰۶ـ۲۰۰۱)(Narayan, Rasipuram Krishnaswamy))
رمان‌نویس هندی. از مهم‌ترین پیشگامان ادبیات معاصر هند محسوب می‌شود. رمان‌های مردم‌پسند او، به‌ویژه نخستین رمانش،سوامی و دوستان[۱] (۱۹۳۵)، و آدم‌خوار مالگودی[۲] (۱۹۶۲) واقعیت‌گرایی را با اسطوره و عناصر عجیب و غریب را به‌خوبی درهم می‌‌آمیزد. موضوع آثار او کمدی‌های غم‌انگیز، خانواده و زندگی طبقۀ متوسط جامعه است که صحنۀ رویدادهای آن‌ها «مالگودی[۳]» است؛ شهری خیالی در جنوب هند که حالا به واسطه‌ی آثار نارایان هویتی مستقل یافته است. این رمان‌ها به‌رغم بومی‌بودن، بازنمای هندوستان و درواقع انسانیت‌اند. آثار وی را با ویلیام فاکنر مقایسه کرده‌اند چرا که او هم شهری خیالی را در رمان‌های خود معرفی کرد و این شهر را صحنه‌ی اصلی بسیاری از آثارش قرار داد.
گراهام گرین، نویسنده‌ی شهیر انگلیسی از دوستان صمیمی نارایان بود و زمینه‌ساز انتشار چندین کتاب وی شد.
داستان مادربزرگ[۴] (۱۹۹۲) از آخرین آثار اوست. نارایان (در میسور) در میان داستان‌های کلاسیک هند و اشعار ودائی[۵] رشد کرد. داستان‌واره‌های شرح‌حال‌گونه و پرشور او با عنوان «روزگار من[۶]» نیز در ۱۹۷۴ انتشار یافت.