پارک ملی
پارک مِلّی (national park)
محوطهای برای بهرهمندی و تفریح همگان. پارکهای ملّی هم تماشاییترین مکانها را دربر میگیرند و هم مکانهایی بهشمار میآیند که بهعلل اهمیت تاریخی، ماقبل تاریخی یا علمی، یا بهسبب مزیتهای تفریحی بینظیر، متمایزند. این مکانها ناحیههایی معادل با مساحت کشورهای کوچک تا محوطههای کوچک چند هکتاری را دربر میگیرند. نخستین پارک ملّی جهان، پارک ملی یلوستون[۱] در ایالات متحده امریکا، در ۱۸۷۲ تأسیس شد. در ایالات متحده، جمهوری ایرلند، افریقای جنوبی، و اکثر کشورها، مالک پارکهای مّلی دولت است. در بریتانیا، مالک قسمت عمدۀ اراضی پارکهای ملّی مجموعهای از کشاورزان، جنگلبانان، وزارت دفاع، شوراهای استان، و امثال آنهایند. برخی از کشورها دارای طبیعت بکرند که در آنها هیچگونه رفت و آمد وسایل نقلیۀ موتوری صورت نمیگیرد، ترابری هوایی در آسمان وجود ندارد، هتل یا مهمانخانه، فروشگاه یا کافه و رستوران و هیچگونه صنایعی یافت نمیشود، و نظارت و مدیریت در آنها در کمترین حدّ ممکن است. ازجملۀ سایر نواحی حفاظتشده مناطقی با طبیعت نظرگیر[۲] و جایگاههای با اهمیت علمی خاص[۳]اند.