منطقه گسل لرزه ای نیومادرید
منطقۀ گُسَل لَرزه‌ای نیومادرید (New Madrid seismic fault zone)
بزرگ‌ترین سامانۀ گسل[۱]های زمین‌شناسی در شرق امریکا. مرکز آن در نیومادریدِ[۲] میسوری است. سالانه صدها زلزله در امتداد این گسل روی می‌دهد که بیشترین میزان زمین‌لرزۀ امریکا در شرق کوه‌های راکی[۳] است. بیشتر آن‌ها آن‌قدر خفیف‌اند که احساس نمی‌شوند. تعدادی زمین‌لرزۀ بسیار شدید در ۱۸۱۱ و ۱۸۱۲، باعث ایجاد دریاچه‌ای به‌طول ۲۲ کیلومتر شد و آثار آن در واشینگتن و کانادا هم احساس شد. زمین‌لرزه‌های شدید خسارات بسیاری به‌بار می‌آورند، زیرا سنگ‌های قاره‌ای سخت امواج زمین‌لرزه را در ناحیه‌ای وسیع منتقل می‌کنند و ساختمان‌های این منطقه نیز برای مقاومت در‌برابر زمین‌لرزه طراحی نشده‌اند. این منطقه شامل کافتی[۴] در صفحۀ قاره‌ای[۵] است که به‌طول ۲۰۰ کیلومتر در امتداد رودخانۀ میسی‌سیپی، از شمال آرکانزاس[۶] تا جنوب ایلینوی[۷]، ادامه دارد.