نیکل
(تغییرمسیر از Nickel)
نیکِل (nickel)
عنصری فلزی، به رنگ سفید نقره‌ای، مفتول‌شدنی، سخت و چکش‌خوار، با نماد Ni، عدد اتمی[۱] ۲۸، و جرم اتمی نسبی[۲] ۵۸.۷۱. در سنگ‌های آذرین، و به‌صورت فلز آزاد[۳] (فلز خالص[۴]) یافت می‌شود. گاهی نیز در شهاب‌سنگ‌ها آهن و نیکل دیده می‌شود. این عنصر بخشی از هستۀ زمین را تشکیل می‌دهد که عمدتاً متشکل از آهن و نیکل است. دارای نقطۀ ذوب[۵] بالا و رسانایی گرمایی[۶] و الکتریکی پایین است و قابلیت مغناطیسی‌شدن دارد. کدر نمی‌شود، بنابراین در ساخت آلیاژ‌ها، آبکاری[۷]، و ضرب سکه[۸]، کاربرد بسیار دارد. در ۱۷۵۱، معدن‌شناس سوئدی، آکسل کرانشتِت[۹] (۱۷۲۲ـ۱۷۶۵)، آن را کشف کرد. نام آن برگرفته از واژۀ سوئدی کاپارنیکل[۱۰]، به‌معنی مس قلابی است، زیرا سنگ معدن آن مشابه مس، ولی فاقد آن است.