مجلس ایرلند شمالی
مجلس ایرلند شمالی Northern Ireland Assembly
مجلسی واقع در بلفاستِ ایرلند شمالی برای مشارکت در قدرت و اختیارات حکمرانی بر آن سرزمین. تشکیل این مجلس نتیجۀ عقد موافقت‌نامۀ «آدینۀ نیک[۱]» در 10 آوریل 1998 بین دو جناح درگیر در ایرلند شمالی یعنی وحدت‌طلبان[۲] و ملی‌گرایان[۳] بود. این موافقت‌نامه درخصوص واگذاری طیفی از اختیارات اجرایی و قانون‌گذاری ـ در زمینه‌هایی چون کشاورزی، توسعۀ اقتصادی، آموزش و پرورش، محیط زیست، امور مالی، بهداشت، و تأمین اجتماعی ـ از وزارت ایرلند شمالی به یک مجلس انتخابی بود. نخستین انتخابات این مجلس در 25 ژوئن 1998 برگزار شد و نخستین جلسۀ آن در اول ژوئیه 1998 تشکیل گردید، اما مجلس در پی بروز اختلاف بر سر تشکیل قوۀ مجریه‌ای که قرار بود در برخی از اختیارات شریک شود تا دسامبر 1999 به‌طور کامل فعالیت خود را آغاز نکرد. این مجلس که در کاسل بیلدینگز[۴]، واقع در استورمانت[۵]، تشکیل جلسه می‌دهد دارای 108 عضو است که هر 6 نفر آنان نمایندۀ یکی از 18 حوزۀ انتخابیۀ پارلمان انگلستان در ایرلند شمالی به شمار می‌روند. اعضای این مجلس براساس نظام نمایندگی تناسبی و با بهره‌گیری از روش آرای واحد قابل انتقال انتخاب می‌شوند. این مجلس عملاً بخش اعظم کارهای ادارۀ ایرلند شمالی را برعهده گرفت، اگرچه مقام وزیر امور ایرلند شمالی حذف نشده است. به علاوه، این مجلس به طور مشخص مسئولیت دارد که نهادهای به هم مرتبطی را میان ایرلند شمالی و جمهوری ایرلند تشکیل دهد تا به همکاری با یکدیگر بپردازند و در زمینۀ مسائل مورد علاقۀ دو طرف تصمیم‌گیری نمایند. تصمیم‌گیری‌های مهم در مجلس مورد بحث براساس «نظام اکثریت وزن‌دار[۶]» اجرا می‌شود که برای تضمین تأثیر‌گذاری منافع اقلیت مجلس در تصویب قوانین اتخاذ شده است. نخست‌وزیر این مجلس (از 1999) دیوید تریمبل[۷] از «حزب وحدت‌طلبان آلستر[۸]» است. معاون او سیمس مالون[۹] نیز از «حزب سوسیال دموکرات و کارگر[۱۰]» است. نخست‌وزیر و معاون نخست‌وزیر، عضو کمیته‌ای اجرایی‌اند که تا 10 وزیر را در بر می‌گیرد. منصب‌های این وزرا بر اساس حمایت حزبی میانشان تقسیم می‌شود.