داستان های آسیایی

داستان‌های آسیایی (Nouvelles asiatiques)

مجموعۀ شش داستان از ژوزف آرتور دو گوبینو، منتشر شده به فرانسوی، در ۱۸۷۶. مکان روی‌دادها، چنان‌که از نام کتاب برمی‌آید، در داستان اول قفقاز، در داستان‌های دوم و سوم ایران، در داستان چهارم آذربایجان، در داستان پنجم افغانستان، و در داستان ششم ایران است. مثلاً داستان ششم با عنوان «زندگی سفر»، شرح سفر زن و شوهر ایتالیایی از ارزروم به تبریز است و در آن نویسنده خوی شاد و حساس مدیترانه‌ای را با رفتار صوفی‌منشانۀ آسیایی مقایسه کرده است. احساس مشترک مردم آسیا در نفرت از اروپاییان، درون‌مایۀ اصلی داستان‌هاست که گاه با طنزی گزنده بیان می‌شود. توصیف جذابِ تصاویر ناآشنا، چشم‌اندازهای نو، و حوادث از دیگر ویژگی‌های داستان‌های آسیایی است. این اثر را می‌توان به نوعی توضیح ادبی کتاب دیگر گوبینو، سه سال در آسیا، قلمداد کرد.