اولدووایی، دره
اولْدووایی، درّه (Olduvai Gorge)
شکاف عمیقی در استپ سِرِنْگِتی[۱]، در تانزانیا. لوئیس و مری لیکی[۲] در دهۀ ۱۹۳۰ در این منطقه ابزار سنگی ماقبل تاریخ کشف کردند. آنها بقایای انسانها و جانوران غولپیکر دوران پلئیستوسن[۳] (دوران چهارم زمینشناسی) را یافتند (۱۹۵۸ـ۱۹۵۹). فرهنگ اولدووایی[۴]، فرهنگ ابزار سنگی سادهگونۀ انسان ماقبل تاریخ، متعلّق به ۰.۵ تا ۲میلیون سال قبل، از این دوره نام گرفته است. بقایای دوران پلئیستوسن شامل گوسفندانی به بزرگی اسب، خوکهایی به بزرگی کرگدن، و بابونهایی به بزرگی گوریل است. جمجمۀ گونۀ انسان آسترالوپیتکوس بویسی[۵] متعلّق به ۱.۷۵میلیون سال پیش (دندانهای بسیار بزرگ او سبب شده است که به بشر فندقشکن[۶] مشهور شود) و همچنین بقایای انسان ماهر (هومو هابیلیس)[۷] و انسان راستقامت (هومو ارکتوس)[۸] در این منطقه کشف شده است.