اوستیناتو
(تغییرمسیر از Ostinato)
اوسْتیناتو (ostinato)
در موسیقی، یک فیگور ملودیک یا ریتمیک که مدام تکرار می‌شود و حاوی پیامی پیچیده و مبهم از کنش متحرّکی است که به هیچ‌یک از موومان‌ها ارتباط ندارد. اوستیناتوها در آثاری همچون تقدیس بهار[۱] (۱۹۱۳) و سمفونی مزامیر[۲] (۱۹۳۰) هر دو از ایگور استراوینسکی[۳]، وکارمینا بورانا[۴] (۱۹۳۷) اثر کارل اُرف[۵] نقش مهمی دارند. ساختارهای اوستیناتومانند نیز مشخّصۀ گاملان (هم‌نوازی کوبی) بالی[۶] است. در دهۀ ۱۹۶۰ تکرار چرخشی نوار که تکه‌هایی از ملودی و صدا را تکرار می‌کرد، نقطۀ آغاز مینیمالیسم تری رایلی[۷]، استیو رایک[۸]، فیلیپ گلس[۹]، و جان آدامز[۱۰] شد.