لومر، اوتو ریشارد (۱۸۶۰ـ۱۹۲۵)
لومِر، اوتو ریشارد (۱۸۶۰ـ۱۹۲۵)(Lummer, Otto Richard)
فیزیکدان آلمانی. در نورشناسی[۱] و تابش گرمایی[۲] تخصص داشت. تحقیقاتش به فرمول تابش ماکس پلانک[۳] منجر شد که نقطۀ آغازین نظریۀ کوانتومی[۴] بود. لومر در ینا[۵]، واقع در ساکس[۶]، زاده شد و در شماری از دانشگاههای آلمان درس خواند. در ۱۸۸۴، دستیار هرمان هلمهولتز[۷] در برلین شد. در ۱۸۸۷، همراه او به مؤسسۀ تازه تأسیس بنیاد سلطنتی فیزیک و تکنولوژی در برلین منتقل شد. در ۱۸۹۴، استاد آنجا شد. از ۱۹۰۴، در دانشگاه برسلاو[۸]، وروتسلاف[۹] کنونی در لهستان، استاد بود. با همکاری اویگن برودهون[۱۰]، نورسنجی[۱۱] با نام مکعب لومر ـ برودهون[۱۲] طراحی کرد و برای برقراری استاندارد درخشندگی[۱۳] نیز تلاشهایی انجام داد. لومر و ویلهلم وین[۱۴] با ایجاد روزنهای کوچک در کرهای توخالی اولین تابشگر عملی جسم سیاه[۱۵] را ساختند. این تابشگر وقتی تا دمای خاصی گرم میشد، رفتاری مانند جسم سیاه آرمانی داشت. بعدها، با بررسی گسیلهای ناشی از اجسام سیاه، قانون جابهجایی وین[۱۶] را تأیید کرد، ولی در قانون تابش وین[۱۷] با وضعیتی غیرعادی روبهرو شد. لومر نوعی لامپ بخار جیوه طراحی کرد تا هنگام نیاز به نور تکفام[۱۸]، مثلاً در ریزنمایی فلوئورتابی، از آن استفاده کند. همچنین، در ۱۹۰۲، طیفنمایی با توان تفکیک بالا را طراحی کرد.