تجربه بیرون از بدن

تجربۀ بیرون از بدن (out-of-the-body experience)
در روان‌شناسی، تجربه‌ای که در آن جهان گویی بیرون از پیکر انسان نگریسته می‌شود. کسی‌ که چنین تجربه‌ای دارد ممکن است از بالا و غالباً از منظر وجود غیر جسمانی، که با رشته‌ای به جسم متصل است، وجود جسمانی واقعی خود را درک کند. این تجربه بیش از همه برای کسانی روی داده است که دچار مرگِ موقت شده‌اند اما، پس از دوره‌ای بیهوشی، به هوشیاری بازگشته‌اند. وجود غیرجسمانی ممکن است به نقاط نزدیک «سفر» کند یا به دیدار جاهایی برود که چندصد کیلومتر دورترند. با توجه به تجارب تأثیرگذاری که از سوی اشخاص در سنین متفاوت و از فرهنگ‌های گوناگون گزارش شده است،‌ این باورِ رایج تقویت می‌شود که انسان‌ها روح یا روانی دارند که پس از مرگ بدن را به قصد جهانی دیگر ترک می‌کند. در بعضی جوامع، این باور وجود دارد که ساحران و جادوگران قبیله قادرند روح خود را به جاهای دور بفرستند تا دربارۀ روح گمشدۀ شخص بیمار اطلاعاتی به‌دست آورند. تجربۀ بیرون از بدن در محدودۀ فراروان‌شناسی است و دربارۀ تجارب گزارش‌شده مطالعات بسیاری صورت گرفته، اما نتایج قطعی حاصل نشده است.