پنلووه، پل (۱۸۶۳ـ۱۹۳۳)
پَنْلووِه، پُل (۱۸۶۳ـ۱۹۳۳)(Painleve, Paul)
دولتمرد فرانسوی. نمایندۀ سوسیالیست[۱] مجلس (۱۹۰۶)، و در مقام رئیس کمیتۀ نیروی دریایی[۲]، مبتکر سیاست تمرکز ناوگان فرانسه در مدیترانه بود و بدینسان به برقراری «اتحاد دوستانه[۳] میان فرانسه و انگلستان یاری رساند. وزیر آموزش عمومی (۱۹۱۵) و وزیر جنگ بود (۱۹۱۶). پنلووه سبب انتصاب ژنرال فیلیپ پِتَن[۴] به جای روبر نیوِل[۵] به فرماندهی کل قوای فرانسه، و فردینان فوش[۶] در سِمَت رئیس ستاد ارتش فرانسه، در جنگ جهانی اول شد. چندماه نخستوزیر بود (۱۹۱۷) و در انتخابات ریاستجمهوری شکست خورد (۱۹۲۴). بار دیگر نخستوزیر (۱۹۲۵) و نیز وزیر دارایی شد. بین ۱۹۲۶ و ۱۹۳۲ به سایر مقامهای وزارتی رسید. پنلووه در پاریس زاده شد. به ترتیب، استاد دانشگاه لیل[۷] و سوربون[۸]، و استاد مکانیک (۱۹۰۴) و مهندسی در مدرسۀ پلیتکنیک[۹] بود. اثر او در باب علم هوانوردی، از آثار ماندگار در این رشته است. انجمن هوانوردی فرانسه[۱۰] را بنیاد نهاد. آثار فلسفی و علمی متعددی، از جمله کتابی در باب نظریۀ تحلیلی معادلات دیفرانسیل نوشت.