فارقلیط

فارَقْلیط (Paraclite)
اصطلاحی در دین مسیحیت. اصل آن پاراکلیتوس یونانی است و در انجیل به شفیع، آموزگار، ستایش‌شده و بیش از همه، به تسلی‌بخش ترجمه شده است اما هیچ‌یک ترجمۀ دقیق واژۀ یونانی نیست زیرا در آن علاوه‌بر این‌ها معنای هدایتگری نیز لحاظ شده است. در انجیل یوحنا (ابواب ۱۴ـ۱۵ـ۱۶) آمده که عیسی (ع) به شاگردان خود آمدن فارقلیط را وعده داده است که همراه با آنان خواهد بود و همه چیز را به آنان خواهد آموخت. در تفاسیر انجیل گاه منظور از آن را روح‌القدس دانسته و گاه کلیسا نیز همین نقش تسلی‌دهندگی را از آن خود دانسته است. مسلمانان فارقليط را به‌معنای ستایش‌شده و همان «احمد» می‌دانند و معتقدند آنچه عیسی (ع) به شاگردانش وعده داده نبوت پیامبر اسلام (ص) است. در قرآن (صف:۶) به این نکته اشاره شده است.