پارسونز، چارلز (۱۸۵۴ـ۱۹۳۱)
پارْسونز، چارلز (۱۸۵۴ـ۱۹۳۱)(Parsons, Charles)
مهندس انگلیسی. در ۱۸۸۴، توربین بخار پارسونز را اختراع کرد. اختراع این توربین نقطۀ عطفی در مهندسی دریایی[۱] بود و بعدها نیز برای تولید برق و بهکارانداختن مولدها از آن استفاده کردند. پارسونز پروانههای کارآمدتری برای کشتی اختراع کرد. همچنین، جعبهدندهای مناسب نیز ساخت تا گسترۀ کارآیی توربین را در خشکی و آب گسترش دهد. او نورافکن و بعضی دستگاههای نوری را نیز طراحی و روشهایی برای تولید شیشۀ اپتیکی[۲] ابداع کرد. در لندن زاده شد. در ترینیتی کالج[۳] دوبلین و در کیمبریج درس خواند. تا ۱۸۸۹، در شرکتهای گوناگون مهندسی در شمال شرق انگلستان مشغول کار بود و سپس، نخستین شرکت خود را در نیوکاسل ـ آپان ـ تاین[۴] تأسیس کرد. پارسونز انواع متفاوتی از مولدهای توربینی ساخت و ظرفیت آنها را افزایش داد. ماشینهای ساخت او ماشینآلات اساسی تولید برق در انگلستان و بسیاری از کشورهای دیگر بودند. در ۱۸۹۷، کشتی بخار توربینیا[۵]، که پارسونز آن را به ماشینهای پیشرانش[۶] جدید مجهز کرده بود، به رکورد سرعت ۳۴.۵ گره دست یافت. توربینهای پارسونز روی کشتیهای لوسیتانیا[۷] و موریتانی[۸] نصب شدند و سرعت آنها را افزایش دادند و از لرزش آنها کاستند. این توربینها ۷۰هزار اسب بخار (۵۲هزار کیلووات) قدرت داشتند.