پاشیچ، نیکلا (۱۸۴۵ـ۱۹۲۶)
پاشیچ، نیکلا (۱۸۴۵ـ۱۹۲۶)(Pasic, Nikola)
دولتمرد صرب. پس از تحصیل در رشتۀ مهندسی وارد صحنۀ سیاست شد و در ۱۸۷۸ به نمایندگی پارلمان صربستان درآمد. حزب رادیکال[۱] را تأسیس کرد (۱۸۸۱) و تا پایان عمر رهبر آن باقی ماند. پاشیچ مخالف حکومت پادشاه میلان[۲] بود و از ۱۸۸۳ تا ۱۸۸۹ را در تبعید بهسر برد. پس از بازگشت، نخستوزیر صربستان شد (۱۸۹۱ـ۱۸۹۲) و بارها به این مقام رسید. شاه اَلکساندر[۳] او را روانۀ تبعید کرد (۱۸۹۹)، و در بازگشت پس از بهقدرترسیدن پطر اول[۴] (۱۹۰۳) زمام امور را دردست گرفت و در سالهای پیش از جنگ جهانی اول صربستان را تقریباً در چنگ داشت. طرفدار سرسخت روسیه و ایجاد صربستان بزرگ بود و پس از آنکه اتریش، بوسنی ـ هرزگووین را ضمیمۀ خاک خود کرد، سیاست ضداتریشی افراطی درپیش گرفت. دولت اتریش در ۱۹۱۴ او را متهم کرد که از توطئۀ قتل مهیندوک فرانتس فردیناند، که جنگ جهانی اول را سبب شد، آگاهی داشته است. در دوران جنگ صربستان را رهبری و در ۱۹۱۷ مذاکرات مربوط به وحدت صربها، کروآتها[۵] و اسلوونها[۶] را آغاز کرد. از چهرههای سرشناس در کنفرانس صلح پاریس[۷] و نخستوزیر یوگسلاوی[۸] از ۱۹۲۱ تا زمان مرگ بود.