پساماکویادی

پَساماکوئادی (Passamaquoddy)

از اقوام سرخ‌پوست امریکا، با جمعیتی نزدیک به ۳هزار نفر (۱۹۹۰). زبانشان به خانوادۀ زبان‌های آلگونکوئین تعلق دارد. آن‌ها با قوم پنابسکات متحدند و در دو جماعت مختلف در حفاظت‌گاهی واقع در کرانۀ غربی خلیج پَساماکوئادی، در ایالت مِین، زندگی می‌کنند. پَساماکوئادی‌ها در اصل معاش خود را از راه صید ماهی و شکار و گردآوری خوراک تأمین می‌کردند و در روستاهای حصار‌کشیده‌ای به‌سر می‌بردند که از کلبه‌‌های مخروطی‌شکل چوبی و خانه‌ای بزرگ برای شورا تشکیل شده بود. از لحاظ سیاسی، اکثر تصمیم‌ها را نمایندگان خانوادگی در جلسات شورا می‌گرفتند؛ اگرچه تصمیم‌های مربوط به شروع جنگ تمامی قبیله را درگیر می‌کرد. آن‌ها یک رئیس جنگ و یک رئیس مدنی داشتند. هرچند هنوز تعدادی از آن‌ها به زبان بومی خود سخن می‌گویند، فقط موارد اندکی از فرهنگ سنتی آنان باقی‌مانده است. آن‌ها اعضای کنفدراسیون اَبناکی بودند، که برای رویارویی با آیروکوییها پدید آمده بود. در طول دورۀ استعماری، پساماکوئادی‌ها به جنگ‌های کوچکی کشیده شدند. درگیری‌هایشان با مهاجران سفیدپوست و مجموعۀ معاهداتی که از ۱۷۹۴ با ایالت‌های مِین و ماساچوست منعقد کردند موجب شد که سرزمین آن‌ها به حدود ۷,۵۰۰ هکتار کاهش یابد. از زمانی که ایالت مین شکل گرفت این منطقه رسماً حفاظت‌گاهی ایالتی شد. در ۱۹۷۱ پساماکوئادی‌ها علیه ایالت مین به اتهام اشغال زمین‌هایشان اعلام جرم کردند و توانستند در ۱۹۷۸ از راه مذاکره به‌توافق برسند. این پرونده سبب شد که گروه‌های دیگری از سرخ‌پوستان نیز حکومت‌های ایالتی را تحت تعقیب قانونی قرار دهند. قوم پساماکوئادی یک نمایندۀ بدون حق رأی در مجلس قانون‌گذاری ایالت مین دارند.