پاسیون
پاسیون (passion)
(در لفظ خاص به‌معنی مصائب عیسی مسیح) موسیقی‌هایی همراه با همخوانی در وصف رویدادهای پیرامون تصلیب مسیح. نخستین پاسیون‌ها، که در قرن‌های ۹ تا ۱۴م تصنیف شدند، تک‌خوانی با استفاده از عین متن انجیل‌‌ها بودند. اولین پاسیون چندآوایی در قرن ۱۵ در انگلستان ساخته شد. پس از جنبش اصلاح دینی[۱]، اشعار متفرقه، و در دورۀ باروک[۲]، گروه نوازندگان به پاسیون اضافه شد. در این دوره، آثاری از قبیل سه پاسیون درسدن[۳] (۱۶۶۵ـ ۱۶۶۶) از هاینریش شوتس[۴] و پاسیون یوحنّا[۵] (۱۷۲۳) و پاسیون متّی[۶] (۱۷۲۹) از باخ این نوع موسیقی را به‌اوج رساندند. در قرن ۱۹ و اوایل قرن ۲۰ نمونه‌های برجسته‌ای از آن پدید نیامد، اما در نیمۀ دوم قرن ۲۰ هنرمندانی همچون کی پِندرتسکی[۷] با پاسیون لوقا[۸] (۱۹۶۵) و آورو پارت[۹] با پاسیون یوحنا (۱۹۸۲) جان تازه‌ای در کالبد آن دمیدند.