پدرو اول
پدرو اول (۱۷۹۸ـ۱۸۳۴)(Pedro I)
نخستین امپراتور برزیل (حک: ۱۸۲۲ـ۱۸۳۱)، پسر ژان ششم[۱] پادشاه پرتغال. در لیسبون بهدنیا آمد. خاندان سلطنتی پرتغال در ۱۸۰۷ با ورود ارتش ناپلئون به خاک این کشور، از لیسبون گریختند و به برزیل پناه بردند. ژان ششم توانست در ۱۸۲۱ به پرتغال بازگردد، امّا پِدرو را در مقام نایبالسَّلطنه در برزیل باقی گذاشت. در آن زمان رهبران سیاسی برزیل خواستار استقلال این کشور از پرتغال شدند و پِدرو نیز با این درخواست موافقت کرد و برزیل در ۷ سپتامبر ۱۸۲۲ مستقل اعلام و پدرو امپراتور آن کشور شد. شکست درجنگ با آرژانتین و قیامهای مردمی سبب شد تا پِدرو اوّل در ۱۸۳۱ به نفع پسرش پدرو دوم از سلطنت برزیل کنارهگیری کند و به انگلستان برود. پدرو اول در ۱۸۲۶، پس از درگذشت پدرش، پادشاه پرتغال شد لیکن استعفا داد و تاجوتخت پرتغال را به دخترش ماریا[۲] واگذار کرد. دو ماه بعد از تبعید به انگلستان به پرتغال بازگشت تا در بازپسگرفتن تاجوتخت پرتغال به دخترش، ماریای دوم، کمک کند. پدرو اول در ۲۴ سپتامبر ۱۸۳۴ در لیسبون درگذشت.