پطرس حواری (قرن ۱م)
پِطرُس حَواری (قرن ۱م)(Peter, St)
پطرس حواری St Peter | |
---|---|
محل زندگی | فلسطین قدیم |
نامهای دیگر | بطرس حواری، سنت پیتر، سن پیر |
شغل و تخصص اصلی | روحانی مسیحی |
دوره | قرن ۱م |
آثار | دو رساله از عهد جدید |
گروه مقاله | سایر ادیان |
(یا: بطرس حواری؛ در انگلیسی سنت پیتر، در فرانسوی سن پیر، بهمعنی «صخره»؛ نام اصلی: شمعون[۱]) از شاگردان و حواریان عیسی مسیح، مؤلف دو رسالۀ عهد جدید[۲]، و سرکردۀ رسولان. پطرس نخستین اسقف رم[۳] بهشمار میرود و پاپهای کاتولیک جانشینان او هستند. پس از آنکه عیسی او را کیفاس/سِفاس[۴] (بهمعنی صخره) نامید و فرمود که «بر این صخره کلیسای خود را بنا میکنم» (متّی ۱۸:۱۶)، پطرس[۵] لقب گرفت. نماد او دو کلید است، چرا که مسیحیان او را دربان آسمان (بهشت) میشمارند. یادروز او ۲۹ ژوئن است. پطرس ابتدا ماهیگیری در کَفَرناحوم[۶] بر کرانۀ دریای جلیل[۷] بود. گویا نخست ارادت به یوحنای معمدان[۸] داشت، تا اینکه عیسی او را به شاگردی فراخواند. او نخستین کسی بود که اقرار کرد عیسی، مسیح موعود است. پس از آن که عیسی در باغ جَتسَیْمانی[۹] دستگیر شد، به روایت انجیلها پطرس سه بار منکر شناختن او شد، اما بعد اظهار ندامت کرد. میگویند سپس به رم رفت و در عهد امپراتوری نرون[۱۰] شهید شد. به نقل از روایات، احتمالاً او را سربه پایین به صلیب کشیدند. بقایای استخوانهایی که در ۱۹۶۸ از زیر کلیسای سان پیِترو[۱۱] در واتیکان بیرون آوردند، به تصدیق پاپ پل ششم[۱۲] از آن پطرس است. دو رساله در عهد جدید، معروف به رسالۀ اول و رسالۀ دوم پطرس، منسوب به اوست که هر دو خطاب به کلیساهای آسیای صغیر است.