نورسنجی

نورسنجی (photometry)

در اخترشناسی، اندازه‌گیری درخشش ستارگان و سایر اجسام آسمانی، مانند سحابی‌ها، و کهکشان‌ها، و سیاره‌ها. این اندازه‌گیری اطلاعات بسیاری دربارۀ ساختار، دما، فاصله، عمر، و دیگر موارد مرتبط با اجسام آسمانی به‌دست می‌دهد. اخترشناسان روزگار باستان نخستین رصدها را از درخشش ظاهری ستارگان عملی ساختند. سامانه‌ای که ابرخُس در حدود ۱۳۰ پ‌م به‌کار می‌برد، ستارگان را برحسب رده‌هایی معروف به قَدر تقسیم‌بندی می‌کرد. درخشان‌ترین آن‌ها قدر اول، و ردۀ بعدی قدر دوم بودند و بقیه نیز به‌همین ترتیب در مراحلی برابر تا کم‌فروغ‌ترین ستارۀ مشاهده‌شدنی با چشم غیر مسلح ادامه می‌یافت که مورد آخر را قدر ششم می‌نامیدند. استفاده از تِلِسکوپ در اخترشناسی در قرن ۱۷ موجِب کشف بسیاری از ستاره‌های کم‌فروغ‌تر شد و در نتیجه، مقیاس را تا قدر هفتم، هشتم، و غیره گسترش دادند.