بوریگارد، پیر (۱۸۱۸ـ۱۸۹۳)
بوریگارد، پیِر (۱۸۱۸ـ۱۸۹۳)(Beauregard, Pierre)
نظامی امریکایی و ژنرال ائتلافیه. با آتش گشودن به روی فورت سامترِ[۱] کارولینای جنوبی در ۱۸۶۱ جنگ داخلی امریکا[۲] را آغاز کرد. نزاعش با جفرسون دیویس[۳]، رئیسجمهور ائتلافیه، موفقیتهای نظامیاش را تحتالشعاع قرار داد. زادۀ نیواورلئان[۴] لوئیزیانا و دانشآموختۀ دانشکدۀ جنگ وست پوینت[۵] (۱۸۳۸) بود. در جنگ مکزیک[۶] خوش درخشید و سپس به لوئیزیانا بازگشت. در ۱۸۶۱ رئیس وست پوینت شد ولی پس از چهار روز برای پیوستن به ایالات جنوب استعفا کرد. در آغاز جنگ داخلی بهسبب حملهاش به فورت سامتر فوراً به شهرت رسید. در پیروزی ائتلافیه در اولین نبرد بول ران[۷] نقش عمده ایفا کرد و در نبرد شایلو[۸] (۱۸۶۲) با عقبنشینی منظم مانع از بروز فاجعه شد. با این حال اختلافنظرهای او با دیویس سبب تغییرات مداوم در مقام فرماندهی او میشد. از سپتامبر ۱۸۶۲ تا مه ۱۸۶۴ از چارلستونِ[۹] کارولینای جنوبی دفاع کرد. در ۱۸۶۵ در به تأخیر انداختن پیشروی اتحادیه به پترزبورگِ[۱۰] ویرجینیا[۱۱] نقش داشت. سالهای پس از جنگ را در نیواورلئان گذراند و در آنجا از چهرههای سرشناس تجارت و سیاست بود.