گاسندی، پیر (۱۵۹۲ـ۱۶۵۵)
گاسَنْدی، پیِر (۱۵۹۲ـ۱۶۵۵)(Gassendi, Pierre)
فیلسوف و ریاضیدان فرانسوی. در پرووانس متولد شد و در کسوت کشیشی بهتحصیل پرداخت. در دیژون[۱] و اِکس[۲] تدریس کرد و سپس در پاریس در ۱۶۴۵ کرسی ریاضیات در کالج سلطنتی فرانسه را بهدست آورد. نخستین اثر او بهنام تمرینهایی علیه ارسطوییان[۳] (۱۶۲۴) شکاکیت خفیفی را بسط داد که شاخص دیدگاه فلسفی اوست. گاسندی برای شکاکیت دوران باستان ارج فراوان قایل بود و اعتراضات او به تأملات[۴] دکارت (که بهعنوان پنجمین مجموعه از اعتراضات، گردآوری شدهاند) حملهای ویرانگر به نقش بنیانی تصورات روشن و متمایز دکارت محسوب میشود. گاسندی بعدها این اعتراضات را در پژوهش در مابعدالطبیعه[۵] (۱۶۴۴) بسط داد. اما او در عین شکاکیت جایی نیز برای شناخت و پژوهش علمی حقیقی قایل بود و نظریهای اتمیستی، مبتنی بر اینکه جهان از ذرات لایتجزا تشکیل شده است، پرورد که کاملاً وامدار اپیکوروس[۶] بود و خود نیز تا حدود بسیاری از علوم مادیگرایانۀ در حال پیدایش قرن ۱۷ پیروی کرد. مجموعۀ سهجلدی تفسیر او بر اپیکوروس، پس از مرگش در ۱۶۵۸ بهچاپ رسید.