تیار دوشاردن، پیر (۱۸۸۱ـ۱۹۵۵)
تیار دوشارْدَن، پیِر (۱۸۸۱ـ۱۹۵۵)(Teilhard de Chardin, Pierre)
دانشمند، فیلسوف و متأله فرانسوی. در ۱۸۹۹ وارد فرقۀ یسوعیان شد و در ۱۹۱۱ جامۀ کشیشی پوشید. در مؤسسه کاتولیکی پاریس[۱] به تدریس دیرینشناسی[۲] و زمینشناسی پرداخت. از ۱۹۲۳ تا ۱۹۴۶ در شرق آسیا به سفر پرداخت و تمدن پارینشناختی اوردوس[۳] را کشف کرد. در سالهای ۱۹۵۱ـ۱۹۵۳ مطالعاتی انسانشناختی را در افریقای جنوبی سرپرستی کرد. کتاب اصلی او به نام پدیدۀ انسانی[۴] (۱۹۴۶) تلفیقی از علم و مذهب بود و تحت تأثیر برگسون[۵]، عالم را نظامی با مراحل تکاملی بهسوی اشکال عالیتر آگاهی میدانست که هدفش وحدت نهایی با خدا بود. انسان تحولی است که از خودش آگاهی یافته است و این تحول باید برگشتناپذیر باشد. مسیح نیز مسیح تحوّل آفرین[۶] است که در کارکرد کیهانیاش از نو زنده شده است. اوست که مرکز همۀ مرکزها و پشتیبان تکامل عالم است. خوشبینی جهانشناختی او، که نه گناه را نفی میکرد نه امر فوقطبیعی را، در گشایش درهای مسیحیت به روی جهان جدید نقشی برجسته داشت.