آوارگان
آوارِگان (Pilgrims)
(یا: پدران آواره؛ زئران) مهاجرانی که در ۱۶ سپتامبر ۱۶۲۰م، از شهر پلیموت[۱]، واقع در جزیرۀ دِوُنِ[۲] انگلستان[۳] با کشتی مِیفلاور[۴] به راه افتادند و نخستین مهاجرنشین را در نیو پلیموتِ[۵] ماساچوست[۶]، واقع در نیوانگلند، در امریکای شمالی[۷]، بنا کردند. از ۱۰۲ مسافر، یکسوم پناهندگان عضو فرقۀ مذهبی پیوریتن[۸] بودند. در ۵ اوت ۱۶۲۰م، ابتدا با کشتیهای میفلاور و اسپیدوِل[۹] از ساوتمپتن[۱۰] به قصد ویرجینیا[۱۱] حرکت کردند، اما چون اسپیدوِل به تعمیر نیاز داشت، مجبور شدند در دارتموت[۱۲] توقف کنند. هوای بد آنان را به سمت تنگۀ پلیموت[۱۳] راند و آنجا اسپیدوِل را ترک کردند و در دسامبر، در شبهجزیرۀ کیپ کاد[۱۴] پیاده شدند و تصمیم به اقامت گرفتند و برای یافتن بندر نیو پلیموت به راه افتادند و مستعمرۀ ماساچوست را پایهگذاری کردند. بین ۳۵ مسافر پیوریتن و سایر مسافرها، که بیشتر انگلیکان[۱۵] بودند، نزاع مذهبی شدیدی روی داد. پیمان میفلاور[۱۶]، که حقوق غیر پیوریتنها را تثبیت کرد، از شورش علنی جلوگیری کرد. حدود نیمی از آوارگان، پیش از آنکه سرخپوستان به آنان کمک کنند، براثر سرمای فصل زمستان جان باختند. نخستین مراسم روز شکرگزاری[۱۷] را نجات یافتگان در پاییز ۱۶۲۱م برگزار کردند.