پوکاک، ادوارد (۱۶۰۴ـ ۱۶۹۱)
پوکاک، اِدوارد (۱۶۰۴ـ ۱۶۹۱)(Pococke, Edward)
خاورشناس انگلیسی. در ۱۶۲۹ در سلک کشیشان درآمد. در ۱۶۳۰ در سمت کشیش انگلیسی‌های مقیم حلب به آن شهر رفت. در دورۀ پنج‌سالۀ اقامتش در آن‌جا زبان عربی و سپس زبان‌های عبری، سریانی، سامری و حبشی را به‌خوبی فراگرفت. در ۱۶۳۵ به انگلیس بازگشت و اولین کرسی استادی عربی را در آکسفورد به او سپردند. از ۱۶۳۷ تا ۱۶۴۰ در استانبول و عمدتاً در سفارت بریتانیا اقامت داشت. در ۱۶۴۸ به تدریس زبان عبری در دانشگاه آکسفورد پرداخت. در ۱۶۴۹ به دلایل سیاسی جامۀ کشیشی را از او گرفتند. در ۱۶۵۶ رئیس دانشگاه آکسفورد شد. از خاورشناسان پیشرو عصر خود و استاد ممتاز متون عبری بود. از آثارش: ترجمۀ لاتین چهار بخش از عهد جدید از متن سریانی (۱۶۳۰)؛ چاپ بخش‌هایی از کتاب مختصرالدول ابوالفرج بن عبری با نام گزیدۀ تاریخ عرب (۱۶۴۹) و ترجمۀ لاتین آن در ۱۶۶۳. این کتاب اولین نمونۀ چاپ با الفبای عربی در آکسفورد است؛ ترجمۀلامیة‌العجم طغرایی به لاتین (آکسفورد، ۱۶۶۱). پسرش ادوارد (۱۶۴۸ـ۱۷۲۷) نیز خاورشناس بود و رسالۀ حی بن یقظان بن طفیل را به لاتین ترجمه و منتشر کرد (آکسفورد، ۱۶۷۱).